Biri vardı, biri yoxdu. Bir qoca ilə bir qarı vardı. Onların altı oğlu, bir qızı vardı. Bir dəfə ata oğullarını tarlanı şumlamağa göndərdi. Oğullar hazırlaşdılar və dedilər:

- Qoy bacımız bizə əkin yerinə yemək gətirsin, günün ortasında bir də evə qayıtmayaq.

Bacı soruşdu:

- Bəs sizi necə tapım?

Qardaşlar dedilər:

İndra şahlığını tərk edib, sürgündə özünün böyük günahlarını yuduğu vaxtlar hər üç dünyada işlər bir-birinə qarışıbmış. Çayların suyu çəkilmiş, göllər qurumuşdu, göydən bir damcı da yağış düşmürdü, meşələr məhv olub gedirdi. Şahsız və başsız qalmış tanrıların, müdriklərin qəlbini qorxu və çaşqınlıq bürümüşdü, amma onların heç biri səma taxtında İndranın yerini tutmağa ürək eləmirdi.

O vaxtlar yer üzündə Ayusun oğlu, Pururavasın nəvəsi, ay nəslinin nümayəndəsi şah Nahuşa hökmdarlıq edirdi. O, şücaəti, xeyirxahlığı və gözəlliyi ilə böyük şöhrət qazanmışdı. Buna görə də səma sakinləri ulu Brahmanın razılığı ilə qərara aldılar ki, onu İndranın yerinə taxta çıxartsınlar. Tanrılar və müqəddəs zahidlər onun yanına gəlib dedilər: